Pomnik Jana Łaskiego jest już w Łasku ZDJĘCIA

W tym roku Łask obchodzi 600. rocznicę nadania praw miejskich. Odbyło się wiele wydarzeń związanych z tym jubileuszem. Jednym z najciekawszych będzie odsłonięcie pomnika prymasa Jana Łaskiego. Za sprawą duchownego miasto znakomicie się rozwinęło. Archiwalia przypominają tamte czasy.

Wiek XVI można nazwać złotym okresem w Historii miasta. Dzięki trosce i funduszom prymasa Jana Łaskiego w latach 1517 - 1523 wzniesiono w mieście okazały, murowany kościół w stylu późnogotyckim. Kościół ten powstał na miejscu wcześniej wzniesionej świątyni z 1366 r. Został konsekrowany 6 lutego 1525 r. pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, oraz świętych - Michała Archanioła, Jana Chrzciciela, Anny i Doroty. W 1525 r. erygowano przy nim kapitułę kolegiacką (od tego czasu kościół ma rangę kolegiaty). Najcenniejszym skarbem w kolegiacie jest alabastrowa płaskorzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Najprawdopodobniej dzieło to ofiarował Łaskiemu papież Leon X podczas wizyty prymasa w Rzymie.

Miasto Łask zostało lokowane na prawie magdeburskim, takim, jakim cieszyła się Środa Śląska. Prawa miejskie otrzymał Jan z Łasku i Krowicy 27 września 1422 r. od króla Władysława Jagiełły w obozie wojennym nad jeziorem Mełno na Mazurach. Nowe miasto uzyskało tym samym przywilej uwalniający go od podporządkowania obcej jurysdykcji (zwierzchnictwa innych miast) oraz zwalniający je ze świadczeń na rzecz panującego. Jagiełło zezwolił na odbywanie w Łasku cotygodniowych targów w poniedziałki i corocznych jarmarków w dzień Św. Franciszka (4 października). Dawny owalny kształt wsi zamieniono na czworoboczny plac, czyli rynek. Dokument lokacyjny wystawiony 19 grudnia 1424 r. przez Jana z Łasku na rzecz Macieja Krówki określał warunki, na których otrzymał on wójtostwo miasta Łask.
Większość ludności napływającej do Łasku stanowiły trzy narodowości. Przede wszystkim byli to Polacy, sporą grupę stanowili Żydzi, (najprawdopodobniej wygnani z Hiszpanii za panowania Izabeli Katolickiej); ponadto fakt ulokowania miasta na prawie niemieckim przyciągał siłą rzeczy Niemców.
Osadnicy musieli zapewne posiadać wyjątkowe umiejętności rzemieślnicze, które rozsławiły miasto na przełomie XV i XVI. Pierwsze wzmianki o istniejącej w Łasku grupie rzemieślników (dokument Jana z Łasku dla wójta Krówki) pochodzą z 1424 r. Natomiast bezpośrednie wzmianki o zawodach uprawianych w Łasku pojawiają się dopiero od połowy XV w. W 1464 r. pojawia się zapis o "Wianchu" (od Wacława) Rybitwowiczu, tzn. rybaku, zaś działalność tutejszego młyna została odnotowana po raz pierwszy w 1486 r. W 1476 r. występuje nazwisko kowala Mikołaja, zwanego Góreckim, a w 1506 r. - krawca Mikołaja z Łasku. W 1512 r. starszymi cechu szewców w Łasku byli Marek i Jan Miazgowie. Otrzymali oni od wojewody Jarosława statut dla swojego bractwa. Za przyjęcie w Łasku do cechu szewców "dawano cztery wręby wosku, osiem groszy na piwo dla braci cechowych i jeden grosz na całun purpurowy do nakrycia mar".